SERIA CZTERY PORY ROKU

Wyjątkowe posągi o dostojnej i wyrafinowanej formie przedstawiają wspaniały spektakl, który z niezachwianą regularnością na „deskach” teatru matki ziemi odgrywa dla nas natura.

Przemijanie i ponowne odrodzenie w przyrodzie – pory roku, których personifikacją są te posągi, które wzbudzają uczucie radości z delikatną nutą smutku, nadziei i wiary, że wszystko co się kończy, da też początek nowemu życiu.

Wiosna przedstawiona jest jako piękna, młoda kobieta w lekkiej, zwiewnej sukni, trzymająca w dłoniach pleciony koszyk świeżo zerwanych kwiatów.Jej nieco tajemniczy uśmiech skrywa świadomość władzy nad mocą odrodzenia i nakrycia nową szatą tego, co stare – ponownego budzenia  przyrody do życia.   Wiosna samym swoim jestestwem zapowiada, że jeszcze niejedną wspaniałą niespodziankę przygotowała dla nas w czasie swego panowania.

Lato to posąg młodzieńca okrytego  luźną szatą, którego na wpół nagie ciało zdaje się być skąpane ciepłymi promieniami słońca, a błogostan, który maluje się na jego twarzy oddaje ducha lata jako okresu beztroskiego wypoczynku i zażywania przyjemności na łonie natury.  Trzymana w jego dłoni kiść dorodnych, dojrzałych owoców symbolizuje dostadek dóbr, obfitość i bujność wszelkich darów przyrody, które charakteryzują tą porę roku. Z kolei wieniec z liści i owoców zdobiących czoło posągu jest nawiązaniem do wieńca z liści laurowych – tak jak on jest symbolem zwycięstwa w igrzyskach tak tutaj symbolizuje zwycięstwo życia nad przemijaniem. choć może też być zwodniczym echem nadmiernej pewności siebie. Podobnej do tej, jaką okazał Gajusz Julusz Cezar, kiedy przekraczał wartkie wody Rurbikonu w drodze po władzę.

Jesień przedstawiona jest jako jest dojrzała i stateczna, starannie ubrana kobieta , trzymająca w dłoniach zebrane dobra i z lekką zadumą patrzącą w przyszłość – wszelkie jej plony są pokłosiem wiosennych i letnich wysiłków. Zebrane plony dają jej poczucie stabilności – nie zawsze prawdziwe w swej naturze. Jej spokojna, stoicka postawa oznacza pogodzenie się z nieuniknionymi zmianami.

Zima, ukazana jest jako starszy brodaty mężczyzna, mędrzec okrywający się troskliwie grubą szatą. Jego wizerunek symbolizuje spokój, gotowość do zasłużonego spoczynku oraz przekazuje mądrość  jak ważny jest ten etap by wszystko mogło znów odrodzić się na nowo

Każdy z tych posągów oddaje charakterystyczne cechy i atmosferę danej pory roku, dodając w ten sposób uroku i symboliki ogrodowi. Zestaw tych posągów doskonale oddaje harmonię, porządek panujący w naturze. Wystarczy tylko odrobina wyobraźni, by móc kontemplować wartości przedstawiane przez każdy posąg – niezależnie od tego jaka aura jest obecna za oknem.